Ойрдоо энэ бичкэн биед минь орогнох олигтой нүх ч олдкү, аргаа барсан гүрвэл царайтай цаг минутыг залгилж суудаг болсоныхоо учрыг олох гэж оролдлоо. Тэхээр ийм аж. Тэртээ найман жилийн өмнө “арилгасан сонгино”-д дурлаж асан үетэй хальтхан төстэй нэг тиймэрхүү мэдрэмж сэрэл мөн ч юм шиг. Нүдний булай чэн аморе-д харвуулчиж, бултаж нуугдаж иж бүрэн хуяглаж гарамгай баатарлагаар ялсаар явж өдий хүрсэн юмсан, хаанаа харвуулчихав даа, шалгалаа, байдаггүй ээ, би харвуулсан байлаа ч надад онилогдсон объект алга. Санаа амарч байна гэж жигтэйхэн. Тэхээр би чинь төмөр хатагтай хэвээр байгаа юм байна үүффффф.

Гэсэн ч юу нь мэдэгдэхгүй дэнжигнээд байхаар нь тархируугаа улаан вино сэнгэнүүлж орхилоо, вино ч асар эмэгтэйлэг умдаан юмдаа гэж биширч хэл амаа дарвиганууланхан таашаав, гэтэл виноны бараагаар гайт мэдрэмж харин ч бүр хөгжчихсөн дотор дуулж хуурдаад эхэлдэг байгаа, гэхдээ тэр аялгуу нэг л биш ээ, гайхалтай аязыг хөггүй хөгжмөөр чадварлаг тоглох нь ёозгүй.

Тамхи яг тийм тамхи. Сорлоо хахлаа, хүчилж татаж шуналаа, хачин эвгүй толгой эргэж байна. Мэдрэмжээ хөөх гэсэн биш гутмаар амт амаар дүүрээд зогсохгүй тун ч удалгүй дотор муухайран огиулсандаа 2 дусал нулимс гаргачихав, чааваас даа. Тамхи та найз байж чадахгүй л дээ. За яая гэхэв.

Хэдэн өдрийн дэгэлзүүр надаас салах шинжгүй шүү. Тэгвэл зураг. Бийр ус бэлдэн цаас гаргаж ирээд цэнхэр өнгөрүү гар сунган цагаан дээр нялж нялцайлгаж усаар дэвтээж тарааж тэр дор нь л нэг уран бүтээл үйлдчихэв. Гэгээн цагаан өдөр тагтан дээр зогсож байгаад өчигдөр шөнө харсан сарыг зурж орхижээ. “Зуны дунд сарын шинийн 15-ны аймшигийн сар” гэж нэрлэсэн тэр зурган дээр минь гэрэл татуулсан гунигт маск мэт сар гэгээн цэнхэрээр дурайж байхыг бахархалтайяа хараад далд хийлээ.

Мэдрэмж байсаар л ... бадминтон тоглолоо, саунд орсон шиг л хөлөрч буй биеэ маргааш яаж хөндүүрлэх бол гэдгийг төсөөлсөөр гэрлүүгээ алхлав.

Ядарч гүйцлээ. Хангалтгүй гэж үү. Яасан нь мэдэгдэхгүй түнтэгнэж байхаар аморе-д харвуулбал таарна. Оногдохын тулд тэргүүн фронтоор гүйдэг юм уу. Уурлах багадаж, уйлах ихдээд байгаа цэнхэр өдрүүдийг үдсээр...